Lomber tomografi, bel bölgesini (lomber omurga) detaylı bir şekilde görüntülemek için kullanılan tıbbi bir görüntüleme yöntemidir. Bu işlem genellikle Bilgisayarlı Tomografi (BT) cihazı ile gerçekleştirilir ve bel bölgesindeki kemik yapıların, disklerin, omurilik kanalının ve çevre dokuların incelenmesine olanak tanır.
Lomber bölge, omurganın alt kısmında yer alan ve 5 adet omurdan (L1–L5) oluşan bölgedir. Bu bölge, vücudun ağırlığını taşıyan en önemli omurga kısmıdır ve günlük yaşamda sıkça zorlandığı için ağrı ve rahatsızlıkların sık görüldüğü bir alandır. Lomber tomografi, özellikle bel ağrısı, bacaklara vuran ağrılar (siyatik), hareket kısıtlılıkları veya travmalardan sonra şikâyetlerin kaynağını tespit etmek amacıyla kullanılır.
Lomber Tomografi Hangi Durumlarda İstenir?
- Bel fıtığı şüphesi
- Omurga kırıkları
- Dejeneratif disk hastalığı
- Bel kayması (spondilolistezis)
- Omurga tümörleri
- Spinal kanal darlığı
- Enfeksiyonlar (diskit, osteomiyelit)
- Doğumsal omurga anomalileri
- Cerrahi sonrası kontrol amaçlı
Nasıl Uygulanır?
Lomber tomografi çekimi sırasında hasta sırt üstü yatırılır ve cihazın içine doğru hareket ettirilir. BT cihazı, X ışınları kullanarak bel bölgesinden çok sayıda kesitsel görüntü alır. Bu görüntüler bilgisayarda birleştirilerek 3 boyutlu yapılar haline getirilir. İşlem genellikle 5-10 dakika sürer ve ağrısızdır.
Bazı durumlarda, daha net görüntü elde etmek veya belirli dokuları ayırt edebilmek için kontrast madde (boya) kullanılabilir. Bu madde damar yoluyla verilir ve genellikle güvenlidir; ancak alerjisi olan kişilerde önlem alınması gerekebilir.
Lomber Tomografi ile MR Arasındaki Fark Nedir?
- BT (tomografi), kemik yapıların değerlendirilmesinde daha başarılıdır. Bu nedenle kırıklar ve kemik deformasyonları için tercih edilir.
- MR (Manyetik Rezonans) ise yumuşak dokular (disk, sinir, bağ dokuları) için daha ayrıntılı görüntü sunar.
- Hekimin şüphelendiği duruma göre BT ya da MR tercih edilir, bazı durumlarda her iki tetkik birden istenebilir.
Lomber tomografi, bel bölgesindeki yapısal sorunların teşhisinde son derece etkili bir görüntüleme yöntemidir. Bel ağrısı yaşayan, travma geçiren ya da omurga kaynaklı hastalık şüphesi bulunan kişilerde, tanıya ulaşmak ve uygun tedavi planını oluşturmak için önemli bir araçtır. Radyasyon içerdiği için hamilelerde ve gereksiz durumlarda kullanılmaması önerilir. Ancak doğru indikasyonla kullanıldığında, hızlı ve net sonuçlar alınmasını sağlar.